De pelgrims van het Aartsbisdom Utrecht kwamen op 30 april om 9.00 uur samen in de Pius X basiliek. Daar vierden zij de Eucharistie, om zich aansluitend op te stellen bij de Rozenkransbasiliek voor de groepsfoto. ‘s Middags kwam een deel van de pelgrims samen voor een gemeenschappelijk koffiemoment, daarna was de Sacramentsprocessie. Een heftige (onweers)bui maakte na afloop duidelijk waarom deze in de Pius X basiliek werd gehouden en niet buiten. In de avond van deze goed gevulde dag was er nog de viering van Barmhartigheid met gelegenheid om het sacrament van boete en verzoening te ontvangen.

In zijn preek tijdens de Mis in de Pius X basiliek stelde rector Kuipers van priesteropleiding het Ariënsinstituut dat lawaai en afleiding soms in de weg staan om de stem van God te kunnen horen. “De stem van God probeert onze aandacht te krijgen en iets te zeggen. Maar de vraag is of wij dat wel merken,” aldus Kuipers. Net als Samuël uit de eerste lezing van die dag “hebben velen van ons ook van jongs af aan van God gehoord. Het van huis uit met de paplepel ingegoten gekregen. Maar de vraag is: Kén ik de Heer ook?”
Daarvoor is het nodig om een relatie met God te krijgen, benadrukte rector Kuipers. Dat proces begint met een signaal waarin God zich in de stilte tot ons richt. “Daarom is het zo fantastisch dat we deze dagen met elkaar op bedevaart zijn in Lourdes. Want hier hebben we gelegenheid om het iets rustiger te doen … om de zorgen van alledag even achter ons te laten. Deze dagen geven ons de kans tijd te maken voor wat écht belangrijk is in ons leven.”

 
Ook Maria stond helemaal open voor Gods plan met haar leven, waarmee ze een voorbeeld is geworden voor alle gelovigen. Wat God van ons vraagt kan van alles zijn, aldus Kuipers: “Het christelijk huwelijk, parochievrijwilliger, diaken of priester. Wat vraagt Hij van mij? Wat is zijn plan met mijn leven? Die vragen staan vandaag en de komende dagen centraal. Het thema is niet voor niets: ‘Doe alles wat Hij u zeggen zal’. Ik wens het ons toe dat we tijd en stilte mogen maken om die vragen tot ons toe te laten … dat we zullen merken dat God tot ons spreekt … en dat we bereid zijn om naar Hem te luisteren. Dan kon het wel eens een week worden die ons leven voor altijd zal veranderen.”

 
‘s Middags verzamelden de Utrechtse pelgrims zich na de koffie in de ondergrondse Pius X basiliek voor de Sacramentsprocessie. Na de uitstelling van het Allerheiligste volgde de zegening van de zieken.

In zijn preek tijdens de viering van barmhartigheid gebruikte vicaris Cornelissen het beeld van een auto die vast zit in de modder en alleen met hulp van een ander los kan komen. “Ook in ons dagelijks leven lopen we soms vast, bijvoorbeeld in onze onderlinge relaties.” Die kunnen we door slecht gedrag stuk maken, de vraag is hoe je met die zonde omgaat. Cornelissen: “Het Evangelie geeft geweldig nieuws: de goede Herder gaat naar je op zoek als je verloren bent. Christus wil ons lostrekken uit de modder van het leven.”

Christus is het gezicht van Gods barmhartigheid “en Hij heeft een prachtig sacrament gegeven, dat van boete en verzoening. Dat is niet zo populair, we zien beter wat er goed gaat dan wat er slecht gaat.” Maar juist hier in Lourdes klonk de oproep tot nederigheid. “Bij de achtste verschijning riep Maria op tot inkeer, en bij de negende vond Bernadette de bron. Die was eerst niet meer dan modderig water, maar het werd helder toen ze bleef graven,” aldus Cornelissen.
Vervolgens was er uitstelling van het Allerheiligste. Pelgrims konden een kaarsje opsteken voor de eigen intenties of een biechtgesprek voeren met één van de aanwezige priesters.

Ellen Kuipers is mee met de Lambertusparochie. Het is haar eerste bedevaart naar Lourdes en ze is zeer onder de indruk. “Lourdes stond al jaren bovenaan mijn lijstje, maar het kwam er nooit van. Maar dit keer had ik het gevoel: nu moet het gebeuren, dit is het juiste moment. Je voelt heel veel als je hier rond loopt. Vooral de Grot en het Mariabeeld hebben me geraakt. Hoe dichterbij ik kwam, hoe stiller ik van binnen werd. Het was zo indrukwekkend om daar te zijn.” Maar dat is zeker niet alles: “Ook de vieringen, het koor, het feit dat de mensen dichterbij elkaar komen. Ik ben alleen, maar als je even alleen loopt is er altijd wel iemand die je aanspreekt. We hebben ook een erg leuke groep.”
“Ik heb het gevoel dat ik uit deze bedevaart heel veel kracht haal. Dingen die ooit gebeurd zijn, ga je hier anders zien. Je gaat er makkelijker mee om en dat maakt me vrolijk. En dat dankzij Maria en Bernadette. Hoewel het financieel best een grote stap was, denk ik niet dat het bij een eenmalige bedevaart naar Lourdes blijft. Zo voelt het echt.”