De jaarlijkse Chrismamis in het Aartsbisdom Utrecht werd dit jaar op 4 april gevierd, traditiegetrouw in de kerk Onze Lieve Vrouw Tenhemelopneming (de ‘Mariakerk’) in Apeldoorn. Tijdens deze Eucharistieviering werd de olie gezegend voor de zieken en geloofsleerlingen, alsook het Chrisma voor het doopsel, het vormsel, de priesterwijding en de consecratie van kerken en altaren. Ook vernieuwden de priesters hun wijdingsbeloften ten overstaan van de bisschop. Na afloop kon elke delegatie vanuit de kerklocaties één setje van de drie HH. Oliën meenemen.

De kerk was bijna tot de laatste plaats bezet met parochianen uit het gehele aartsbisdom. De vertegenwoordigers van de kerklocaties kregen behalve de Oliën ook een groet van aartsbisschop Eijk voor de Witte Donderdagviering en een suggestie voor een inleiding bij de viering van Witte Donderdag in de eigen kerk.
Nieuw dit jaar was dat de vertegenwoordigers van de locaties spullen hadden meegebracht voor de Voedselbank van Apeldoorn, ten behoeve van de voedselpakketten die voor Pasen samengesteld worden. Deze worden voorzien van een Paasgroet aangeboden aan mensen die het financieel moeilijk hebben.

‘Kronkelige levensweg’
In zijn preek stond kardinaal Eijk uitgebreid stil bij de betekenis en waarde van de Eucharistie. “Zalving in de Heilige Schrift is de overdracht van de gaven van de Heilige Geest. Het Doopsel is het begin van onze gelijkvormigheid met Christus, die later wordt bekrachtigd in het Vormsel. De Heilige Geest bezegelt dan onze eigen keuze voor de weg van de Heer.” Bij verschillende sacramenten wordt gebruik gemaakt van chrisma, ook bij de priester- en bisschopswijding. Ook het Doopsel en het Vormsel zijn eenmalig. Kardinaal Eijk: “Maar onze levensweg is kronkelig, vol kuilen en hobbels. Daarom heeft de mens voeding nodig om de gelijkvormigheid met Christus steeds weer gestalte te geven.”
Die voeding is te vinden in de Eucharistie, ‘bron en hoogtepunt van het christelijk leven’ waarin de liefde van Christus aanwezig is. “In het sacrament van de Eucharistie is de volledige gemeenschap met God en Christus mogelijk,” aldus de Utrechtse aartsbisschop.

Vormelingen kregen een plek vooraan tijdens het zegenen van de Oliën door kardinaal Eijk.

Moeder Teresa
Kardinaal Eijk haalde Moeder Teresa aan om op een toegankelijke wijze de betekenis van de Eucharistie te schetsen. “Moeder Teresa had een spiritualiteit die was gebaseerd op de Eucharistie en die toegankelijk was voor iedereen. Als zij wel eens gevraagd werd naar het aantal huizen dat zij had – haar congregatie groeide wereldwijd snel – dan antwoordde ze: ik heb 584 tabernakels. Daarmee verwees ze naar wat ze het belangrijkste vond: het tabernakel (Latijn voor ‘tent’) is de plaats in het kerkgebouw waar de geconsacreerde hosties bewaard worden. Het tabernakel is het Huis van God waar de Heer in de Eucharistie Zijn vaste verblijfplaats heeft onder ons.”
Moeder Teresa was een tengere vrouw met tomeloze kracht en energie, die “haalde ze uit het sacrament van de Eucharistie,” aldus kardinaal Eijk. Teresa was dan ook een pleitbezorger van de Eucharistische aanbidding. “Als we Jezus ontvangen in de Eucharistie, gaan we steeds meer op Hem lijken en steeds meer deelnemen aan Zijn opdracht: mensen hoop en uitzicht geven.” Maar Jezus komt ook op een andere manier in ons leven, zo benadrukte Moeder Teresa: als de hongerige, de arme die in nood is en die hoopt op liefde (vgl. Mt. 25,40 waarin Jezus zegt: ‘Alles wat je voor één van deze minste broeders van Mij hebt gedaan, heb je voor Mij gedaan’). Moeder Teresa stelde dat je op die manier laat zien dat je op Hem lijkt, memoreerde kardinaal Eijk.
Hij citeerde tot besluit een passage uit de pastorale brief over de Eucharistie die hij bij gelegenheid van de Veertigdagentijd heeft uitgebracht: “Door onze deelname aan de Eucharistie worden we wat we ontvangen.” Hij vervolgde: “Moeder Teresa werd door de veelvuldige deelname aan de Eucharistie zelf Eucharistie. Dit is de kostbaarste gave die Jezus ons als Kerk heeft gegeven.”

Foto boven: Priesters in een corona rond aartsbisschop Eijk bij het vernieuwen van hun wijdingsbeloften