De derde dag van de bedevaart van het Aartsbisdom Utrecht naar Polen stond geheel in het teken van de stad Krakau, volgens velen één van de mooiste steden van Europa. De stad telt een prachtig stadscentrum, dat ongeschonden uit de Tweede Wereldoorlog is gekomen. De ruim honderd pelgrims splitsten zich op in een aantal taalgroepen, die onder leiding van een gids een uitgebreide stadwandeling maakten. Deze voerde langs (cultuur)historische hoogtepunten en een flink aantal kerken – Krakau heeft een hoge kerkdichtheid. Voor de pelgrims voor wie de wandeling (mede vanwege het warme weer – het was zo’n 30 graden) te zwaar was, werd busvervoer naar de stad geregeld. Deze groep maakte een korte tocht door het centrum, waarbij een aantal van de mooiste kerken van Krakau werd bezocht. Om 14.00 uur kwamen alle pelgrims samen voor een gezamenlijke lunch.

De stadswandeling voerde onder meer door Kazimierz, een voormalige Poolse stad en nu een wijk in Krakau. Tussen de veertiende eeuw en de Tweede Wereldoorlog woonden er veel joden, zodat er onder andere veel synagogen in de wijk staan. Ook de heuvel de Wawel werd beklommen: daar staat de rijk versierde kathedraal en het kasteel van Wawel. De groep met daarin mgr. Woorts bad in de kathedraal tegen 12 uur het Angelus.
Het hart van Krakau is de Grote Markt, waar alle gidsen hun rondleiding eindigden. Aan dit plein staan de Mariakerk met het wereldberoemde gotische hoogaltaar van beeldhouwer Veit Stoss – vele pelgrims keken daar uitgebreid rond. De Lakenhal, de Raadhuistoren en de kerk van Sint-Adalbert staan eveneens op of aan dit enorme plein. En ook een postkantoortje in de vorm van een oude postkoets: vanaf die plek vertrokken vroeger namelijk de postkoetsen Polen in. Een flink aantal pelgrims sloeg hier kaarten en postzegels in, mede vanwege de bijzondere poststempel die dit opleverde.

Na de lunch vierden de pelgrims de Eucharistie in de barokke St. Floriaankerk, waaraan de latere paus Johannes Paulus II van 1949-1951 verbonden was. In zijn preek memoreerde vicaris Cornelissen de sterke verbondenheid van Krakau met de heilige paus Johannes Paulus II. Zo hangt er in St. Floriaankerk een schilderij van een jonge Karol Wojtyla met een omgekeerde kano, met daarop de hostie en de kelk. Het verwijst naar de jaren waarin hij met jongeren de natuur in trok. De kano fungeerde daarbij als altaar – onder het communistische regime waren openlijke uitingen van het geloof riskant. Ook bij deze natuurexcursies was het vieren van de Eucharistie voor de latere paus dus van groot belang. “Hij leefde met en vanuit de Eucharistie,” aldus Cornelissen.

In de Evangelielezing stond de honderdman centraal, een Romein die goed voor zijn mensen zorgde. Als één van hen ziek wordt, wendt hij zich tot Jezus in het geloof en vertrouwen dat deze de zieke kan genezen. Cornelissen: “Vandaag zijn er twee mensen aan wie we een voorbeeld kunnen nemen: die honderdman en Johannes Paulus II. Twee mensen die een getuigenis geven van Christus. En Christus wil ook in uw en mijn leven zijn, Hij wil bij ons wonen. Wij kunnen met Hem leven, juist ook in de Eucharistie.”

Deze Polenbedevaart van het Aartsbisdom Utrecht telt ook diverse deelnemers uit andere bisdommen. Eén van hen is Carmi Wortelboer uit het bisdom Groningen-Leeuwarden. “Ik neem deel aan deze bedevaart omdat ik toegewijd ben aan Jezus’ goddelijke barmhartigheid. Met deze bedevaart heb ik de kans om het Heiligdom van de Goddelijke Barmhartigheid te bezoeken – dat geeft me ook de gelegenheid om te bidden voor de bekering van alle zondaars. En ik hoop dat het me helpt om zelf nederigheid en barmhartigheid te leren.”
De eerste drie dagen maakten al grote indruk, zo vertelt ze: “Het bezoek aan Fulda, waar we de Eucharistie vierden in de Domkerk met de relieken van Bonifatius, raakte mij enorm. Vandaag heb ik de kathedraal van Wawel bezocht en over de rijke geschiedenis van Polen gehoord. Ik ben sprakeloos door de schoonheid van de kerken. Die laten zien hoe groot het geloof van de Poolse bevolking is. Ik ben blij en dankbaar dat ik met deze reis kan meegaan.”