De vaste organist van de St. Catharinakathedraal, Wouter van Belle, vierde op 12 oktober dat hij reeds 40 jaar verbonden is aan deze Utrechtse kerk. ‘s Ochtends was er een pontificale Eucharistieviering met kardinaal Eijk als hoofdcelebrant; ‘s middags volgde een jubileumconcert. Het Kathedrale Koor zong bij beide gelegenheden, ‘s middags voegden ook de leden van de Kathedrale Koorschool zich bij het koor. Aan het einde van de H. Mis ontving Van Belle de Willibrordplaquette uit handen van kardinaal Eijk.

Tot haar spijt had de dirigent van het Kathedrale Koor zich ziek moeten melden. Haar plaats werd ingenomen door haar voorganger, Gerard Beemster. Een bijzonder toeval, zo haalden zowel pastoor Boogers als de jubilaris zelf aan, aangezien Van Belle tijdens het grootste deel van zijn 40-jarige aanstelling met hem heeft samengewerkt. Ook Beemsters voorganger – dirigent toen Van Belles dienstverband startte – was aanwezig in de kathedraal.

In zijn preek ging kardinaal Eijk in op de Evangelielezing over de genezing van de tien melaatsen. Onder hen is een Samaritaan en uitgerekend hij is de enige die na afloop terugkomt, Jezus bedankt en Hem als God vereert. Dit gaat dieper dan de dank van de andere negen die alleen maar kijken naar het geschenk van hun genezing, aldus kardinaal Eijk: “De Samaritaan kijkt ook naar de Schenker van die genezing, hij geloofde ook in Jezus als persoon.” Jezus zegt dan ook alleen tegen de Samaritaan dat zijn geloof hem heeft gered, en dat gaat veel verder dan alleen lichamelijke genezing. Kardinaal Eijk: “Geloven is niet alleen tot God bidden om te vragen dat Hij je iets schenkt, nee: het is op de eerste plaats in liefde God aanbidden en Hem loven, een liefdevolle relatie met Hem hebben. […] Bidden wij dat wij ook tot het echte geloof van die Samaritaan kunnen komen en dat Jezus ook eens tot ons zal kunnen zeggen: uw geloof heeft u gered.”

Aan het einde van de viering sprak kardinaal Eijk de jubilerende organist kort toe. Hij memoreerde daarbij diens opleiding, het feit dat hij concertorganist is en bovendien componist. Ook noemde de kardinaal Wouter van Belle een uitstekende liturgische organist “en dat echt zijn twee verschillende dingen.” Kardinaal Eijk: “U hebt ons door uw enthousiaste, virtuoze en prachtige spel in vervoering gebracht, veertig jaar lang […] en ertoe bijgedragen dat wij in een sacrale stemming kwamen.”
In januari neemt Van Belle afscheid, tot dan toe zullen hij en zijn opvolger afwisselend aantreden als organist. “U hebt van God buitengewoon grote muzikale gaven gekregen,” aldus kardinaal Eijk. “U hebt Hem dankbaarheid betuigd door Hem te loven en te eren met uw spel. Het aartsbisdom is u dankbaar.” Als blijk van die erkentelijkheid overhandigde de Utrechtse aartsbisschop de jubilaris een kaars met het bisdomwapen.

Aansluitend richtte pastoor Boogers zich tot Van Belle. Hij vertelde (mede namens het parochiebestuur, het Catharinaberaad en het Kathedrale Koor) de Willibrordplaquette voor hem te hebben aangevraagd. Deze kreeg Van Belle vervolgens uitgereikt door kardinaal Eijk, waarna hij de bijbehorende oorkonde uit handen van pastoor Boogers ontving. In zijn korte dankwoord stelde de jubilaris onder meer “geluk te hebben gehad hier organist te mogen zijn.”

Tijdens het jubileumconcert ‘s middags bespeelde Van Belle, net als tijdens de Eucharistieviering ‘s ochtends, zelf de beide kathedrale orgels. Speciaal voor dit jubileum had hij een Magnificat voor vijfstemmig koor en orgel gecomponeerd dat deze middag in première ging. Verder bevatte het programma muziek “van mij dierbare componisten als Bach, Bruckner en Duruflé, maar ook van Herman Strategier en Hendrik Andriessen, eminente voorgangers van mij als organist in deze kathedraal,” zoals Van Belle het tevoren zelf aankondigde.