De kledingbank in Apeldoorn, een initiatief van de gemeenschap Sant’Egidio, is op 2 september feestelijk geopend door kardinaal Eijk, Hilde Kieboom (voorzitter Sant’Egidio België en Nederland) en de Apeldoornse wethouder Johan Kruithof. Eigenlijk betrof het een heropening: de kledingbank was de afgelopen drie jaar tot bloei gekomen in de leegstaande Sebastiaanschool. Dit pand werd echter door de gemeente verkocht, zodat de kledingbank op zoek moest naar een alternatief.

De drie gasten hielden elk een korte toespraak, waarna ze gezamenlijk het bord onthulden dat aan de gevel van het gebouw is bevestigd. De nieuwe locatie was volgens Sant’Egidio “het minst slechte” alternatief, maar er moest veel aan de voormalige gemeentewerf gebeuren om het pand geschikt te maken als kledingbank. Daar kan de kledingbank in ieder geval de komende twee jaar blijven – en er is een optie om het pand te kopen. Ronald Dashorst, diaken van de Apeldoornse Emmaüsparochie en actief bij Sant’Egidio, zei in zijn welkomstwoord dat deze kledingbank “een plaats van ontmoeting, hoop en menselijkheid in de stad is.”

Wethouder Kruithof noemde de gedwongen verhuizing vervelend, maar was duidelijk over de oorzaak: “De gemeente verkoopt panden om de begroting sluitend te krijgen.” Alle lof en waardering kregen wat hem betreft dan ook de vrijwilligers die dit pand hebben opgeknapt.

Hilde Kieboom verwees in haar toespraak naar het Heilig Jaar van de Barmhartigheid: de naakten kleden is immers één van de werken van barmhartigheid. Ze citeerde paus Franciscus meermalen, die onder meer spreekt over “een wegwerpcultuur” waarin we leven. Dat levert volgens Kieboom plekken op waar mensen met hun overtollige spullen terecht kunnen, waar ze worden gesorteerd en doorgegeven. “Hiermee worden bruggen gelegd tussen wie heeft en wie niet heeft. Hier kunnen ze met elkaar in gesprek komen. En die plekken zijn zeldzaam: meestal verkeren mensen alleen met mensen zoals zijzelf zijn.”
Op die plekken gebeurt iets mysterieus, aldus Kieboom: “Wie zijn hart openstelt, maakt ruimte voor de ander en voor God.” Ondanks alle welvaart en welstand van onze samenleving zijn er toch veel wrokkige en lusteloze mensen, zo signaleerde Kieboom: “Zij hebben een gebrek aan kennis van God. Armen zijn de eersten die een bres slaan in het pantser van ons hart, zodat we God kunnen ontmoeten. Ik hoop dat dit huis een plek mag zijn voor wie zoekt naar kleding, vrede en vriendschap.”

Kardinaal Eijk verwees in zijn toespraak onder meer naar zijn eigen ervaringen met het werk in een kledingbank, opgedaan tijdens een diaconaal werkbezoek eerder dit jaar: “Onderdeel van het programma was een bezoek aan de kledingbank in Didam. Op de voorpagina van het Bisdomblad ziet u hoe mijn hulpbisschop en ik helpen met vouwen en op maat, seizoen en kledingsoort sorteren van de binnengekomen kleding, alsof we het ons hele leven hadden gedaan.”

“Vanouds is benadrukt dat het christelijk geloof wanneer het zich niet in daden uit, niets voorstelt,” aldus kardinaal Eijk. “Of in de woorden van de apostel Jacobus ‘dood’ is (Jak. 2,17). Met concrete daden dient de volgeling van Christus te laten zien dat hij van de arme medemens houdt en respect voor hem heeft.”
Hij verwees naar de heilige Martinus, bisschop van Tours, die zijn mantel met een bedelaar deelde en daarmee Christus zelf heeft gekleed, zoals hem in een droom duidelijk werd gemaakt. Kardinaal Eijk: “Een structurele oplossing kon Martinus niet bieden. Dat kan ook een kledingbank niet. Structurele oplossingen bereiken we langs politieke weg door rechtvaardige wetgeving en daar moeten we zeker voor ijveren. Maar er zal altijd oprechte caritas nodig zijn om mensen in hun concrete nood terzijde te staan. Alleen al het feit dat iemand in liefde en zorg naar je omkijkt, geeft je vleugels. Bovendien, door te zorgen voor goede kleding voor mensen die daar niet over beschikken, helpen we hen ook hun waardigheid terug te vinden. De legende van de heilige Martinus brengt dat tot uiting door te vermelden dat de man die van Martinus een halve soldatenmantel kreeg, geheel zonder kleren was. Door het verstrekken van kleding aan mensen die er gebrek aan hebben, helpt de kledingbank hen bij het herwinnen van hun menselijke waardigheid. Het belang hiervan moet niet worden onderschat,” aldus de kardinaal.
Aansluitend kregen kardinaal Eijk, Hilde Kieboom en wethouder Kruithof een rondleiding van Dashorst door de kledingbank. Daar worden circa 3.500 klanten in de gelegenheid gesteld om maximaal 1 keer per maand vijf kledingstukken te komen uitzoeken. De ‘oude’ kleding wordt door particulieren ingeleverd, daarna geselecteerd, gestreken en in winkelrekken uitgehangen. De organisatie draait op circa 40 vrijwilligers. Op zaterdag en woensdagmorgen is de kledingbank open, maar ook op maandag en vrijdag zijn vrijwilligers actief met selecteren en voorbereiden.