Vanwege het 150-jarig bestaan organiseerde R.K. begraafplaats en crematorium St. Barbara in Utrecht op zaterdag 4 oktober een Open Dag. Bezoekers konden kiezen voor een rondleiding over de begraafplaats onder leiding van kunsthandelaar en schrijver Marcel Gieling. Ook het crematorium, de grafkelder en diverse faciliteiten konden bezocht worden. Tijdens de Open Dag werd bovendien de winnaar bekend gemaakt van een fotowedstrijd, de winnende foto van Patricia Nagtegaal is (evenals enkele eervolle vermeldingen) te zien op de website van St. Barbara.

Om 11 uur was in de kapel van de begraafplaats de Jubileumviering met kardinaal Eijk als hoofdcelebrant, pastoor Boogers (Sint Martinusparochie) concelebreerde. Kardinaal Eijk complimenteerde het bestuur van de begraafplaats dat het (wellicht onbewust) de viering van het jubileum op 4 oktober had gepland. Die dag wordt namelijk de gedachtenis van de heilige Franciscus gevierd, die bekend is van het Zonnelied: “God moet geprezen zijn door de zon die met grote kracht straalt en een teken is van de Allerhoogste. God moet ook worden geprezen door zuster maan en de sterren, door broeder wind, door zuster water, door broeder vuur en door zuster en moeder aarde,” zo citeerde kardinaal Eijk.

Maar Franciscus noemt ook enkele dingen die moeilijk liggen of mensen afstoten. Kardinaal Eijk: “De lichamelijke dood noemt hij een zuster, iemand met wie we vertrouwd zijn. Sint Franciscus aanvaardt dat het leven van nature eindig is. Daarnaast onderscheidt hij de geestelijke dood, waardoor een mens voor altijd van God gescheiden blijft. Maar de geestelijke dood is in principe niet voor de mens bestemd. De geestelijke dood berust op eigen verkeerde keuzes van mensen. De lichamelijke dood wordt daarentegen door Sint Franciscus gezien als een welkome zuster of vriendin.”
Als christenen kunnen we de dood als een zuster zien, zei de Utrechtse aartsbisschop. “De dood is voor wie Christus volgt immers de overgang van dit leven naar een ander leven bij God. Wie in God gelooft, op Hem hoopt en Hem liefheeft, zal Hem na de dood in eeuwigheid van aangezicht tot aangezicht kunnen zien. Bij de eeuwige verrijzenis zal de ziel weer met het lichaam worden verenigd.”

Dat de begraafplaats St. Barbara in de stad ligt, is een positief gegeven aldus kardinaal Eijk. Daardoor worden we eraan herinnerd dat de lichamelijke dood een zuster is, iets waarmee we vertrouwd kunnen zijn en wat we een natuurlijke plaats in ons leven kunnen geven. “Bovendien is het een rooms-katholieke begraafplaats. De kapel en de vele kruizen op de graven wijzen ons op het kruis van Christus, die onze schuld op zijn schouders heeft genomen en ons van de eeuwige dood heeft verlost. Hier bidden we voor de zielen van onze overledenen die wellicht Gods eeuwig vaderhuis nog niet hebben bereikt, dat ze daar spoedig mogen aankomen.”
Op begraafplaats St. Barbara liggen sinds het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in 1853 alle voorgangers van kardinaal Eijk als aartsbisschop van Utrecht begraven, alleen de eerste aartsbisschop sinds 1853, mgr. Zwijsen, ligt elders begraven. Ook hulpbisschop Hendriksen, diverse vicarissen-generaal en andere priesters van het aartsbisdom hebben er hun laatste rustplaats.

De ingang naar de grafkelder