September 2025
Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe
In de brief aan de Hebreeën staat te lezen: “Jullie zijn de berg Sion genaderd en de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en ontelbare engelen in feestelijke bijeenkomst, en de vergadering van de eerstgeborenen die in de hemel zijn ingeschreven.”
De vergadering van de eerstgeborenen zijn wij, de kinderen van het Nieuwe Verbond. Misschien denkt u: ‘Wij zijn misschien wel die kinderen van het Nieuwe Verbond, ingeschreven in de hemel. Maar de hemel is toch nog heel ver weg!’ Maar dat is een vergissing. De hemel opent zich al op bepaalde momenten tijdens dit leven op verschillende manieren voor ons. De hemel is een ander woord voor God, zijn aanwezigheid of het delen in zijn leven. En door te delen in Gods leven kunnen we al delen in ons aardse leven.
Zo opende zich de hemel op 9 december 1531 op een bijzondere wijze voor de heilige Juan Diego Cuauhtlatoatzin (1474-1548), die behoorde tot een van de inheemse volkeren van Mexico (de Azteken) toen Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe hem verscheen. Guadalupe betekent ‘degene die de slang (duivel) vernietigt’ (vgl. Gen. 3,15). De verschijning vond plaats op de heuvel van Tepeyac, nu de plaats van het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe in Mexico-Stad. Omdat ik eind juni van dit jaar een lezing had op een symposium van het Bio-Ethisch Instituut van de Pauselijke Universiteit van Mexico-City, was ik in de gelegenheid om het heiligdom van Onze-Lieve Vrouw van Guadalupe te bezoeken.
Deze interventie van de hemel was niet alleen een zegen voor Juan Diego en zijn oom, maar ook voor de hele inheemse bevolking van Mexico en Zuid-Amerika. In 1519 begonnen de Spanjaarden aan wat de ‘conquista della spada’ wordt genoemd, de verovering van Mexico met het zwaard. Tijdens dit proces werden veel mensen onder de inheemse bevolking van Mexico op brute wijze vermoord of tot slaaf gemaakt. De verschijning van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe was een keerpunt. Een groot deel van de inheemse bevolking bekeerde zich in relatief korte tijd na haar verschijning tot het christendom. Dit staat bekend als de ‘conquista della grazia’, de verovering door genade. De opening van de hemel door de verschijning van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe bracht zeer gezegende vruchten voor Mexico en Zuid-Amerika. De inheemse bevolking werd ook lid van de vergadering van de eerstgeborenen, ingeschreven in de hemel.
Eind juli was ik in een ander heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe, dat in 2009 op initiatief van een collega-kardinaal dichtbij de Amerikaanse stad La Crosse in de staat Wisconsin is gebouwd, bij gelegenheid van diens vijftigjarig priesterjubileum. Elke dag komen daar mensen, individueel of in bedevaartgroepen, om Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe te vereren. Ze komen ook daar aan Maria vragen om haar voorspraak voor hun intenties voor zichzelf en anderen. Hieronder bevinden zich ook talrijke Mexicanen. Ze zijn immigranten in de Verenigde Staten en durven niet naar het originele heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe in Mexico te gaan, uit vrees dat zij bij terugkeer aan de grens niet meer tot de Verenigde Staten worden toegelaten. Daarom bezoeken zij graag haar heiligdom bij La Crosse.
Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe is de patrones van Noord- en Zuid-Amerika, en ook van het ongeboren leven. Dit heeft te maken met twee verwijzingen naar haar zwangerschap op de beroemde miraculeuze afbeelding die Maria van haarzelf achterliet op een kledingstuk van Juan Diego. Zij draagt daarop een zwarte sjerp om haar middel, die voor Azteken het symbool is van zwangerschap. Tevens is het teken van de Azteken voor het centrum van de wereld zichtbaar op de plaats waar zij Jezus in haar schoot draagt. Laten we de voorspraak van Onze-Lieve-Vrouw van Guadalupe als patrones van het ongeboren leven speciaal inroepen, nu maandag 8 september in de Tweede Kamer het D66 initiatiefwetsvoorstel is behandeld waarin wordt bepleit op internationaal niveau met gelijkgestemde landen abortus tot een grondrecht te verklaren.